Opmerkelijke panorama’s

Ons gezinsuitstapje in de Occitane Provence van Saint-Gervais tot Codolet, langs de rivier de Basse Cèze

Deze zomer hadden we zin in een rustige, heldere plek die een beetje buiten de gebaande paden lag. Dus trokken we naar de Provence Occitane, in het departement Gard, voor een gezinsvakantie tussen Saint-Gervais en Codolet, in het hart van wat hier bekend staat als de Basse Cèze. En het minste wat we kunnen zeggen is dat deze streek ons over de streep heeft getrokken met zijn eenvoud, warme onthaal en lichtgevende landschappen.

Midden in de wijngaarden van Saint-Gervais

We begonnen ons verblijf in Saint-Gervais, een klein dorpje omringd door wijngaarden. s Ochtends namen we de tijd om tussen de wijnranken te wandelen, de kinderen speelden met het herkennen van de vormen van de bladeren, terwijl wij genoten van de rust. Daarna stopten we bij Claire, een gepassioneerde wijnmaker die ons verwelkomde voor een wijnproeverij. Terwijl ze ons haar gekoelde witte en rosé wijnen liet zien, genoten Léo en Emma (onze twee jongsten) van een zelfgemaakte siroop onder het prieel. Het was eenvoudig, lekker en vooral heel gezellig.

De typische landschappen van de Basse Cèze

Als je Orsan bereikt, kom je echt in de Basse Cèze terecht. Hier doorsnijdt de rivier het landschap van droog kreupelhout, dennenbossen en stenige weggetjes. We hebben onze wandelschoenen aangetrokken en zijn op pad gegaan naar het Camp de César. Arthur, onze tienerliefhebber van geschiedenis, verslond de uitlegpanelen onderweg. De kleintjes kregen de legende van de Cabre d’Or te horen, de gouden geit die op midzomerdag weer tevoorschijn komt, wat een hele discussie op gang bracht over de beste schuilplaats in de rotsen…

Eenmaal boven is het uitzicht over de hele vallei van de Basse Cèze magnifiek. We zijn gaan zitten voor een picknick, met onze voeten in het gras, met de kreten van de gierzwaluwen op de achtergrond. Een echte verademing.

Een artistieke vakantie in Bagnols-sur-Cèze

De volgende dag gingen we naar een meer stedelijke omgeving, naar Bagnols-sur-Cèze. We slenterden door de oude straatjes, bewonderden de blonde stenen gevels en genoten van een ijskoude pauze op een levendig plein. Onze echte favoriet was het Albert André museum. We hadden niet verwacht op deze rustige plek werken van Matisse, Renoir of Claudel te zien. Het is klein maar erg goed gedaan, en gratis, wat niets verpest. Léo probeerde een schilderij over te tekenen met potlood in zijn notitieboekje, terwijl Emma duizend vragen stelde aan de bemiddelaar.

Musée Albert André à Bagnols-sur-Cèze

Laatste stop: de vredige oevers van Codolet

Om ons avontuur af te ronden, namen we de tijd om een omweg te maken naar Codolet, net ten oosten van onze route. Er is iets heel rustgevends aan deze hoek van de Cèze. Ver van alle drukte zijn de oevers rustig, schaduwrijk en uitnodigend.

De kinderen haalden meteen hun verzameling steentjes tevoorschijn voor ricochet-wedstrijden, terwijl wij een ontspannen wandeling langs de rivier maakten. We passeerden een paar wandelaars en een visser die er al wie weet hoe lang zat en er net zo vredig uitzag als de plek.

We zaten een paar minuten op een laag stenen muurtje en genoten van de stilte, het geluid van de bladeren in de wind en het zachte licht aan het eind van de dag. Het was een perfecte afsluiting van ons verblijf, zonder franjes, in een eenvoudige maar charmante omgeving. Een plekje dat we niet snel zullen vergeten.

Wat we goed vonden aan Basse Cèze

Aan het einde van ons verblijf, terugkijkend op wat we hadden meegemaakt, realiseerden we ons hoezeer deze week in de Provence Occitane aan alle wensen voldeed. We waren op zoek naar rust en stilte, natuur, een beetje cultuur en vooral eenvoudige tijd met het gezin. En dat alles hebben we gevonden, geconcentreerd in een gebied op menselijke schaal. Dit is wat vooral indruk op ons maakte:

    • In slechts een paar kilometer gingen we van

de zonnige wijngaarden van Saint-Gervais

    • naar de

dennenbossen

    • rond

Orsan

    • , van de rotsachtige hoogten van

het kamp van César

    • naar de

vredige oevers van de Cèze

    • bij

Codolet

    • . Je hoeft geen lange afstanden af te leggen om van omgeving te veranderen, wat een echte bonus is met kinderen

.Lokale ontmoetingen

    • , altijd vriendelijkOf het nu bij een wijnboer, een museum of zelfs de plaatselijke bakker is, we voelden een echt

verlangen om te delen

    • , om hun regio uit te leggen, om advies te geven zonder het te forceren. Dit zijn eenvoudige maar waardevolle momenten die een blijvende indruk achterlaten.De

rijkdom van de Basse Cèze

    • , tussen natuur, erfgoed en kunstDeze centrale sector van de regio was ons volledig onbekend! En toch is het de belichaming van het

beste dat

    • het

zuiden te bieden heeft

    • : een levendige rivier, wilde maar toegankelijke landschappen en

culturele locaties van topkwaliteit

    • , zoals het Albert André museum. Een echt evenwicht tussen natuur en cultuur, en vooral het gevoel

een ongerepte hoek van de wereld

    • tehebben gevonden

… We

    • hadden de indruk een beetje ‘van de wereld’ te zijn,

ver van het massatoerisme

    • , maar zonder comfort of ontdekking op te geven. Alles was er: de ruimte, het licht, de menselijke warmte. En de

vrijheid

    om te improviseren, zonder stress.

Het was deze mix vanauthenticiteit, variatie en de zachte manier van leven die ons over de streep trok. Toen we vertrokken, zeiden we tegen onszelf dat we niet zomaar een regio hadden bezocht, maar dat we de tijd hadden genomen om het te ervaren.

Dus als je op zoek bent naar een plek om de tijd te nemen, eenvoudige, authentieke plekken te ontdekken en opnieuw contact te maken met natuur en cultuur, dan is de Provence Occitane, en meer in het bijzonder de Basse Cèze-vallei, zeker een bezoek waard. Wij zullen vertrekken met prachtige herinneringen… en een verlangen om nog eens terug te komen!